तडजोडीच जीण आता जमु नाही लागलय
तूटपुंज्या नोकरीत मन रमु नाही लागलय
रोजचच झालय हे नाकासमोरच चालन
आणि आहे त्यात समाधान मानुन जगण
पाच आकडी पगार सुद्धा पुरू नाही लागलाय
अपेक्षाचा भार काही सरू नाही लागलाय
स्वप्ननाचा वणवा उरात पेटलाय
समोर मात्र काळोख दाटलाय
राबराब राबतोय ,एक एक धागा जोडतोय
जीवनरूपी चित्रात एक एक रंग भरतोय
अजब आहे ही जीवनाची शाळा
नाही इथे पाटी आणि फळा
रोजच इथे नविन धडे आणि नव्या वाटा
शिकताना उमगे गुपीत जीवनाचे
देवाच देऊळ ही झालय दुकान
पन्नास रूपये ते हजारापर्यन्त
फूलांच्या पाट्या...............
सामान्यासाठी लांबलांब रांगा
श्रीमंतांसाठी व्हीआयपी पास
देवांच्या देवळातही असा भेदभाव
पैस्याच्या जोरावर ठरतात
इथे रंक आणि राव
सामान्यांची आहे उलटीच व्यथा
दानपेटी समोर चाचपडतात खिशा
फाटक्या खिशातून निघत एखाद नाण
दानपेटित टाकून करतात गार्हाण
बस..झाल, आता हे तडजोडीच जीण
@ अशोक मटकर
No comments:
Post a Comment